ΕΠΕΙΔΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ…
πως ο φασισμός δεν σταματάει ούτε αρχίζει στην χρυσή αυγή σαν κομματική οργάνωση αλλά φωλιάζει στις σχέσεις που καθορίζονται από το φόβο, την εκμετάλλευση, την αδικία, τη διάκριση, την ανισότητα και την καταπίεση,
ΕΠΕΙΔΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ…
ότι οι σχέσεις αυτές όχι μόνο διαποτίζουν την σύγχρονη κοινωνία αλλά επιβάλλονται και διδάσκονται από το ίδιο το κράτος είτε ως αυταρχική νομοθέτηση, είτε ως επιβολή φόρων, είτε ως σμπαράλιασμα των εργασιακών συνθηκών, είτε ως προπαγάνδα από τα -δικά τους από πάντα- ΜΜΕ, είτε κυνηγώντας με πογκρόμ και σκούπες πρόσφυγες οικονομικών πολέμων που αποκαλεί λαθρομετανάστες, είτε θάβοντας πιο βαθιά σε νέες, αυστηρότερες φυλακές (τύπου Γ) ανθρώπους που εναντιώθηκαν στην εξαθλίωση και τη σήψη του συστήματος,
ΕΠΕΙΔΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ …
πως το κράτος σε αυτή τη βρώμικη δουλειά δεν είναι μόνο του αλλά παρέα με τις οικονομικές ελίτ έχουν βαλθεί να αφανίσουν ότι στέκεται εμπόδιο στη βουλιμια τους πατώντας πάνω στην απόγνωση, την απελπισία και τον ατομικισμό μας ταΐζοντας μας με θεωρίες δημοκρατίας και ενέσεις πατριωτισμού,
ΕΠΕΙΔΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ…
πως υπηρέτης στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου είναι το παρακράτος, μαφίες και συμμορίες φασιστών της χρυσής αυγής που με το προσωπείο του τραμπούκου οργισμένου ελληναρά που αγανάκτησε, ψηφίζουν στη βουλή φοροαπαλλαγές για μεγαλοεπιχειρηματίες, και στο δρόμο επιτίθενται, μαχαιρώνουν και ενίοτε σκοτώνουν ανθρώπους (Χαιντάρι/2011, Μομταζ /2012, Τάλεμπ/2012, Ασίφ /2012, Αλί/2013, Μοχάμεντ/2013, Λουκμαν 2013, Φύσσας/2013)
ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΡΑΓΟΙ..
Οργανωνόμαστε σε δομές αντίστασης για να τσακίζουμε κάθε τι που μας επιβάλλει τη μιζέρια και τη φτωχοποίηση. Κατά καιρούς εφευρέθηκαν εύκολοι εχθροί (δημόσιοι υπάλληλοι, μετανάστες, τσιγγάνοι, αναρχικοί, καταλήψεις) ώστε να βρει τόπο η οργή. Ασφαλώς και δεν πρέπει να δώσουμε τόπο στην οργή αλλά τρόπο. Η οργή να γίνει συνείδηση κι απόφαση και δράση. Ο κυριότερος τρόπος για να ανατρέψουμε τον εκφασισμό της κοινωνίας και εξεγειρόμενοι και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα είναι να αντιτάξουμε ένα άλλο παράδειγμα και να το περιφρουρήσουμε με κάθε μέσο. Να δημιουργήσουμε μόνοι μας αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης μακριά από κράτος και κόμματα και θεσμικούς φορείς δοκιμάζοντας το «εμείς», χωρίς να περιμένουμε από μεγιστάνες φιλάνθρωπους «αθώους» ή από κάποιον «ηγέτη» να το αναλάβουν.
Δεν θέλουμε τους φασίστες στις γειτονιές μας!
Δεν θέλουμε «να συνηθίσουμε το πρόσωπο του τέρατος»!
Ενάντια στο άνοιγμα των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Μαρούσι!
Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου , Πολύδροσο Χαλανδρίου
